Dagboek: 29/07

Om 9 u afspraak bij Shern. Een drie uur durende viering van de Bible Gospel Church of Africa was ons deel. Shern en zijn vrouw zijn heel actief in deze groep. Hij is een voorganger en zij leidt heel wat activiteiten, o.a. dans, zang en een vrouwenbeweging. Wij konden onze ogen niet geloven, wat een uitbundigheid !!.
¾ van de viering bestaat uit zingen en dansen. De bijbellezing (thema:”To cross over” werd in ’t lang en ‘t breed verwoord. Op een bepaald moment kwamen mensen spontaan vooraan staan om te getuigen van hun geloof. Ze vertelden over alledaagse dingen en hoe God en Jezus hen steunden. Als dank voor de 3 maand durende stage van een priester in opleiding werden er geschenken overhandigd : (1/2 zak of 10 kg) maïsmeel, een kostuum, een stuk stof. Met de schaal rond gaan kennen ze hier niet. Wel werd er vooraan een mandje gezet voor vrije giften . Na ongeveer 2 uur nodigde de priester zijn gelovigen uit om (indien nodig) vooraan te komen om te bidden, te biechten of te vragen om vergeving. Ondertussen zongen de andere mensen enkele gezangen en spraken de priesters individueel met hen.
Ze legden hun hand op het hoofd van de persoon, spraken gebeden uit (begonnen soms zelfs te roepen). De gelovige werd omringd door 1 of 2 mensen die al biddend de eerste bijstaan. Af en toe moesten ze hem/haar ondersteunen en vasthouden wanneer hij/zij volledig in trance geraakte of bijna flauw viel. Sommigen lagen zelfs op de grond, maar na ongeveer 15 minuten konden de 14 personen opgelucht terug naar hun plaats.
Na deze indrukwekkende mis overhandigden we de eigenaar van het weeshuis onze meegebrachte apotheek + koortsthermometer, kleding, zeep, shampoo,…
Moe maar na een zeer intense beleving keerden we hongerig huiswaarts.
De visie , het project en de inzet van Shern is ons wel zeer positief bijgebleven . Bovendien is dit opzet uniek doordat het een Zambiaan is, zelf als wees opgegroeid en die beter dan welke blanke ook zijn mensen kan helpen en begrijpen . Daarom vonden we het uiterst gepast om hem eveneens te steunen. We besloten dan ook bij te dragen voor het opstarten van zijn project. Het stuk land van water en elektriciteit voorzien stonden als eerste op zijn lijst.
Met onze steun kon hij toch reeds starten met het boren van een waterput. Nog nooit zagen we zo’n dankbaar en gelukkig man. Hij dankte ons op zijn beide knieën ! Het werk dat hij reeds verrichtte is werkelijk prachtig en er zijn gewoon geen woorden voor voor het jonge echtpaar(30 j),die zomaar 14 wezen als hun eigen kinderen opvoeden.. Chapeau !
Rond 20u werden we thuis verrast door Shern en Tahibita. Zij kwamen even langs om ons nog maar es te bedanken ; hij had voor Lieve een houten schildpad bij(met een kleintje op de rug). Hij vertelde ons dat dit dier symbool staat voor zijn project. Traag en langzaam gaat de schildpad vooruit, maar hij is vastberaden en gaat recht op zijn doel af.
Myriam kreeg een mooi houten beeld met 2 giraffen. Een giraf kan, zo zei hij, wanneer er beneden op de grond geen voedsel meer is, toch overleven door de hoogste twijgjes te eten(waar niemand bij kan). Het was een dag om nooit te vergeten!